روزنگاری های دیاسپورا
شماره ۲۹۸
"روزهای قرنطینه بخاطر ویروس کرونا، این فرصت را به من داده است تا پس از
سالیان دراز جدا افتادگی از روزنگاری هایم، دوباره مروری به گذشته داشته
باشم و با خود
گمگشته ام در هیاهوی زندگی، پیوندی دوباره برقرار
کنم. این خود گمگشته، خود جمعی ماست در هستی پیرامونی مان که ما را به
جدایی از خود مجبور کرده است. گرچه بطور پیوسته در این سالها نوشته ام،
هنوز هم می نویسم و حجم نوشته هایم قطورتر و حجیم تر می شوند. همیشه گفته
ام روزنگاری، نوعی تاریخ نگاری است. و در گذار سفرهای روزانه ام به این
باور رسیده ام که نتایج و برآیندهای روزانه نگاری حتا از بعد تاریخی هم
فراترمی روند، و وسیع ترمی توانند تحلیل و واکاوی بشوند…در زمانی دیگر و در
ابعادی دیگر.
No comments:
Post a Comment